علی یکه مرد با بصیرت در مقابل خوارج

علی بر روی مردمی اینچنین ظاهرالصلاح و آراسته، قیافه‌های حق به جانب،

ژنده پوش و عبادت پیشه، شمشیر کشید و همه را از دم شمشیر گذرانده

است. ما اگر به جای اصحاب او بودیم و قیافه‌های آنچنانی را می‌دیدیم،

مسلماً احساساتمان برانگیخته می‌شد و علی را به اعتراض می‌گرفتیم که آخر

شمشیر به روی اینچنین مردمی کشیدن؟!.

از درسهای بسیار آموزنده تاریخ تشیع خصوصاً و جهان اسلام عموماً،

همین‌ داستان خوارج است. علی خود به اهمیت و فوق العادگی کار

خود از این جهت واقف است و آن را بازگو می‌کند، می‌گوید:

فَانَا فَقَأْتُ عَینَ الْفِتْنَةِ وَ لَمْ یکنْ لِیجْتَرِئَ عَلَیها احَدٌ غَیری بَعْدَ انْ ماجَ

غَیهَبُها وَ اشْتَدَّ کلَبُها

چشم این فتنه را من درآوردم. غیر از من احدی جرأت چنین کاری را نداشت

پس از آنکه موج دریای تاریکی و شبهه ناکی آن بالا گرفته بود و «هاری»

آن فزونی یافته بود.

استاد مطهری، جاذبه و دافعه علی.ص131

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: